Ey gecenin ruhu
Ey karanlık sevgili...
Sonsuz derinliklerinden
Duyduğum o ses,
Bana elini ver.
Ey karanlık sevgilim
Varlığında huzur bulan ben
İçinde kaybolmayı istedim.
Yokluğunu aradım.
Ey gece
Sende yürümek
Göğe ulaşmak
Ey karanlık sevgilim
Gözlerim buğulu havanda her şeyini çoktan gördü,
Ağır kokunu çoktan aldı.
Ey karanlık sevgilim
Ey gece
Ağır kokunu üzerime bırak
Sonsuza kadar benim olsun
Ruhum ruhunla
Kokun kokumla karışsın.
Şu günlerde nedense geç yatar oldum yetmezmiş gibi kilo vermek isteyip alıyorum. Sanki kendime ceza verir gibiyim yada birşeylerden mi kaçıyorum?
Beynimde soru işaretleri çoğala dursun. Yaşamım mutlulukla ölüm arasında zikzak çizer oldu. Huzurumla huzursuzluğum koyun koyuna yatar oldu. Varlığımla yokluğum aynı çizgide sanki. Birşeyler var ama çözemedim bilemedim göremedim duyamadım. Var ama yok gibi.
Bir dost daha yolunu ayırdı bizden. Varlığını kaybetti yolumuzdan.
Yoldaşlığa mecburda değildi hani ama gönül bu istemezdi ayrı düşmeyi.
Belki gün gelir kesişir yollar gönüller selam olsun yolcuya selam olsun yoldaşa.
