21 Nis 2009, 22:32
Varlığımın başlangıcından sonrası biraz karanlık ve perdeler ardında geçti içine kapanık ve iletişimsizdim. Ben eskiden sevmeyi bilmezdim hatta insanlar umrumda değildi pek. Kedileri severdim sadece kimseyi umursamazdım. Sonra birgün bir ayet okumuştum sevmeyi bilmeyen bizden değildir gibi Allah cc sevmeyi emrediyordu. Ben çok üzüldüm günlerce dua ettim sevebilmek için sonra sevmeyi öğrendim ve artık kalbimde hissedebiliyorum, ağlayamazdım ben artık ağlayabiliyorum ve bunlar o kadar önemlilermiş ki eskiden sevdiğimi söyleyemezdim artık söyleyebiliyorum ve belkide sonradan bulduğum için bunları benim için çok kıymetliler.
Sevgi ne yüce bir duygu...Ne mutlu sevebilene, sevmeyi bilene hocam..
YanıtlaSil