Sıradan bir gün ve sıradan olmayanlar

3 Tem 2008, 21:39

Bu gün sıradan bir gündü. Taki Büyükşehir Belediyesinin özürlüler kampındaki konserimize kadar.
Konserimiz gayet banal ve gayet sıradandı yaşamda sıradan olan herşey gibi insanlar ne kadar sıradan olmaya hazır ve ne kadar hevesli ama işte insan ne kadar zorlasa bile yaşam buna kendisi cevap veriyor. Herşey sıradan olmasına rağmen izleyicilerimiz sıradışıydılar. Özürlü diye nitelendirilen benimse farklı dediğim insanları sıradan konserimiz boyunca izledim içlerinden birisi 'ki mevlüt kandili olduğu için programın yarısıda tasavvuf yapıyorduk' sema eder gibi sahnede dönmeye başladı ama zannedersem bu kadar aşkla dönen bir semazen hayatımda ilk kez görüyordum ellerini kalbine bağlamış gözlerini kapatmıştı aslında spastikti 'onların birbirlerine benzer bir görüntüleri vardır'. Bir diğeri ortada koşuşturken el çırpıyordu ve manasız gibi gözüken hareketler sergiliyordu. Sonra kendisine ismini sordum hiç konuşmadı, annesiyle konuştuğumda sadece şarkı söylerken manalı kelimeler söyleyebildiğini anlattı bana. Zannedersem bizim özürlü diye aşşağladığımız insanlara biraz daha dikkatlice bakmamız ve sahip olduğunu düşündüğümüz şu beyinlerimizi nasılda yaşamı sıradan ve basit hale getirmek için kullandığımızı görmemiz gerekiyor.
Acaba kim özürlü...